Entropy vs Life

Have you ever looked at your self or someone you know.. and suddenly realize what time has done on them?

Didn't it scare you to suddenly realize in that it's a matter of a few years before you turn old, wrinkled, haggard and ultimately .. well.. dead?

So here is how i look at it.
It's the Entropy monster.. day by day slashing and flaying the youth from us.. and everything around us. We can't notice it daily, but at some occasions we just have this epiphany.. "omagad! it was totaly different 10 years ago, look at it now!"
What it does is suck our life's energy away from us.

But wait a minute.. it sucks us daily.. but still we are standing, laughing and going about at our everyday lives.
Shouldn't we just marvel at how much life we have in us instead of turning an emo eye at the world around us?

It really takes a hard look at the forces of entropy, to see how really powerfull they are, so you can appreciate the opposite and similar force that is life.
Rejoice you stupid humans.

Beastial Waltz

For Years It Sleeps, Burrowed In Side
.........d.......f#...a..........e............g....b
Tuck it To Sleep, Hidding It with Flowers
....d..... f#....... a........ e .........g ........b
Untill you can Listen to Its Moaning NoMore
.....d.......f#........a..........e........g.......a... D
Little Drops of Blood, Playing Its' Waltz
...b..... g........... b........... b.... f#..... b
It Stirrs in Its' Slumber, Inciting your Anger
.b.....g......... b................... b................F#
You try for years to mute it's song, deafening your self with every other sound
But it won't work. Every drop of blood hits the Feral Piano playing the Beastial Waltz
It Wants to dance, it needs to feed.
For how long can you hide it? For how long can you gag it? How long will you pretend you do not tweek when you hear the voice. That voice, Primadona Insidia, La Coloratura Infernia, weaving your anger blasts and white-knuckled verses into crescendos of fury.
Even in silence the little drops keep playing their tune.
It still calls out for a reason, to lash out, to break, to plant your bones in someone else's flesh and bones. To listen to the sweet piano, waltzing the life away from everything else. Dancing the joy away, steping in time to make everything ...silent.
...b....g.....b........... b....f#....b ...b....g......b.................b.......F#

Through the Looking glass.. behind glass.

You see him there. Unmoving and smudged.
You lower and whipe your glasses.
It's still rainning. But he is still there. Spotted.
You lower and whipe your glasses again.
Why can't you focus on his image like you used to?
You turn the mirror to see him better.
He still seems to be fading in the distance! You wonder, why?
Lower and whipe your glasses once more.
You miss him!! You want to touch him. All you feel is wet glass.
Try whipping the fogged glass.
Just how many stained glasses must you clear and twist and turn to make them focus , when breaking them all down , just isn't an option?

Im-pulse

There i was.. six floors off the ground
Staring down a shaft, a preety one..
with glass windows all around and all the way down
It was preety high... but i couldnt see the sky
I was in the mall.. you see?
Up? Clear Plastic Blue Heavens.
Down.. Ooh.. look.. Bricks.. and people. Oh My! Its high.
I felt like the last Pringle in it's tube... staring at the floor while someone turns my box upside down.. asking me to fall on his hand, only to be greedily consumed..
The anxiety was too much to bear, I had to act.
A man passes between me and the rail.
I simply had to drop kick him over the edge.
The moment he will hit the ground..
Will he make a sound?
...........or even flinch?

Dark Corners of my Eyes

Let it writhe and let it slip
in your bed and in your mind
The dragon's quivering lip
As his coils close to bind

the limbs and soul you gave away
to the serpent in your cresting bed
It bites you, as on his scales you sway
Lulling you to sleep as if dead.

Wake up.. don't die.
Wake up.. don't die.
Don't let it consume you.
Hold on to your flesh.

The sea is treacherous and cold
The serpent floats and grows old
It takes you with it on this wet road
Symbols, Parabolas and Hope.

Live.. don't die
Live.. don't die.
I don't want to die.

Caress me and flay me
A dragon in the sea of my bed
You are an illusion after all
A figment of my troubled head
Forever together we fall.

σελίδα 123, περίοδοι 6, 7 & 8

1, πιάνω το βιβλίο που βρίσκεται πιο κοντά μου: Java με Uml Αντικειμενοστραφής σχεδίαση και προγραμματισμος. Else Lervik - Vergard B. Havdal Εκδόσεις "Κλειδάριθμος"

2, ανοίγω το βιβλίο στη σελίδα 123 [το βιβλίο διαθέτει περισσότερες από 123 σελίδες οπότε δε το αφήνω για το επόμενο κοντινότερο]

3, βρίσκω την 5η περίοδο της σελίδας

4, αντιγράφω τις επόμενες 3 περιόδους [δλδ. την 6η, 7η & 8η]:

Μια δήλωση μεθόδου αποτελείται απο την επικεφαλίδα μεθόδου και το σώμα μεθόδου. Η επικεφαλίδα της μεθόδου είναι οσα προηγούνται του πρώτου αριστερού άγκιστρου {. Το υπόλοιπο της μεθόδου είναι περιεχόμενα της μεθόδου ή απλώς το σώμα της μεθόδου

5, Ευχαριστώ τον φάλτσο για την τηλεφωνική πρόσκληση , και την αδερφή μου για τις σπουδές της στην Εφαρμοσμένη Πληροφορική. Θα φροντίσω να καλέσω τον πρώτο blogger που θα γνωρίσω.

(Diorama - Her Liquid Arms)

.Words In Mono.
.Nonchalant Victim.
.An impasse of memories.

To quote the artist: Hark! It is the beating of his hideous heart.

Crazy eight Walls

Spinning and twisting
little doll , rag doll
Bouncing of walls
little doll , rag doll
Endure and Go on
silly doll , rag doll
Exit your Maze
spinning doll , rag doll
Crazy eight Walls
stupid doll , don't fall
Persevere and Be strong
dreamy doll , raw doll
You built it after all
bite the ball , rag doll

Ode to a drunk puppy.

Today i saw him cast himself away
Broken and dismayed
Discarded, forlorn and blue
to match his eyes and skin
I wish he cried, I wish he screamed
His intoxicated smile and his blush
The bitterness that kept his look
downcast, shame.
I felt special for offering my pity
my shoulder to cry.
He would be all the more beautiful
And i would be all the more pitiful
taking joy from that.
All three of me
scatter and sing
Glass and Broken
Hearts and Youth.

Γιατι;

Quote:

"-Γιατί είναι τόσο σημαντικό για 2 ερωτευμένους το πότε και ποιός θα πει «Σ’αγαπώ»; Γιατί τόση παράνοια για την έκφραση αυτή; Εν τέλει, δεν είναι δύσκολο να αγαπήσεις έναν ξένο που γνωρίζεις καλύτερα σιγά-σιγά, είναι δύσκολο να μην υποχωρήσει το πάθος σου γι’ αυτόν, που με τα τόσο εγωιστικά θέλω του, δεν αφήνει τα σχετικώς ανιδιοτελή συναισθήματα να βγουν στην επιφάνεια."
Μπουζιάνης Παναγιώτης a.k.a Wraithmare, Fubanga

sms 2

Μετά από πολλές ώρες ύπνου ξυπνάω σε ένα καταθλιπτικά ηλιόλουστο πρωινό. Αυτό το έτος έχει την μορφή σκατοστοιβάδας. Όλοι είναι σε χάλια κατάσταση, οι σχέσεις είναι ροδοστολισμένες χρησιμοποιημένες καπότες που έχουν αργήσει και .. oooops ! πρέπει να φύγουν! Τραγουδάνε νησιώτικα με την φωνή του Lenny Kravitz και η παραφωνία τους με κάνει και λυπάμαι. Για μένα, για σένα, για τις τρελές, για τους δαίμονες... του Καρβέλα .. Αν υπάρχουν άγγελοι έχουν πάρει τόσες νυμφεταμίνες που έχουν γίνει ονειροβώροι σαδιστές. Δοξάζω όποιον με εύτιαξε και με έκανε ευέλπιδα αδερφή και δεν θα σταματήσω ποτέ να πιστεύω οτι όλα θα πάνε καλά. Οτι υπάρχει ανταμοιβή για την υπομονή, οτι μια μέρα θα νιώσω οτι δεν θα χρειάζετε να σφίγγω τα δόντια και να κρατάω την ανάσα μου άλλο, ή οτι θα βρω μια αγκαλιά μετά το σεξ.

A perfect.. stranger

A PERFECT CIRCLE LYRICS

"A Stranger"

Cast the calming apple
Up and over satellites
To draw out the timid wild one
To convince you it's alright
And I listen for the whisper
Of your sweet insanity while I formulate
Denials of your affect on me

You're a stranger
So what do I care
You vanish today
Not the first time I hear
All the lies

What am I to do with all this silence
Shy away, shy away phantom
Run away terrified child
Won't you move away you fucking tornado
I'm better off without you
Tearing my will down

A story

Knight rider in the jungle , unarmed
ridingm traveling with destination naught.
Wonder-er lost. Wonderlasted.
Atop her tower, princess laments
She spits the world, she mocks and hacks
and coughs a wind tha spits and douses disease.
Her forlorn and haggard sword
as her only mirror and prism, to gaze criticaly upon her self and others.
Blackened Knight hears her dirge in awe
Bewildered he beckons, bewitched, bearing in his biased brain "Beware!"
Boldly he enters her tower, invited
How can something so fair smell so acrid?
Her hair a loom of dreams.
Her gown made of brimstone, woven on silk and rosepetals.
She served him rot and bile, on porcelain and crystal,
That breathless succubuss unfurled her limbs to the starry-eyed dreamer with the gentle face.
Before the stab he said:
"I want to see you smile."
She kissed his eyelids:
"Best to keep things in a shallow end,
cause i never quite learned how to swim."
That was not true. He knew instantly.
She could swim. Her pain and suffering
emerging from memories of drowning assaulted him,
brought him to his knees.
He wanted to sit with her for days,
to listen to her whine and curses
to dance with her in trance
to sing and compose with her.
To lick her wounds and see her heal.
But he didn't realize he was not the hero.
She was the Arthur of her own England.
She was hard as stone, run-through by
a sword, a sword she could only pull free and allow the wound to heal.
All that was left for him was to move
to her shadow gallery. And become another suitor
waiting for that splendid sword to point him out of the crowd.

Sms 1

Ξύπνησα στο πιο γκρι πρωινό.. βρέχει, λυκόφωτο, κρυο. Ξύπνησα με νεύρα, άναψα τζάκι, όχι λάμπες. Έκατσα στη βροχή, πέταξα τις στάχτες του χτες.
Δεν είναι η καθημερινότητα μου ποιητική, είναι που δεν σταματάει να μου αρέσει αυτός ο γκρί κόσμος. Μου λένε να ωριμάσω, να σκληρύνω, να μην μου αρέσει τόσο το γκρι;
Να μην το εκφράζω; Αρνούμαι! Απο το τίποτα προτιμώ τον πόνο του γκρι, από την απάθεια προτιμάω τον ρομαντισμό. Δεν χρειάζομαι άμυνες, τοίχη και σιδηρά προσωπεία. Είμα καλός στο να ανακάμπτω, να προχωράω και να γιατρεύομαι. Όποιος θέλει να γίνει ένα μοναχικό ατσάλινο φρούριο με 1000 φαντάσματα, σκελετούς και δαίμονες είναι επιλογή του. Προτιμώ να είμαο ο σάκος απο σάρκα και κόκκαλα που ο,τι και να μου κάνουν ξανασηκώνομαι γρήγορα... Τουλάχιστον εχω πόδια.

Pink Flood

All in all i am just an.. other notch in the wall.

Ντέρτι

Νευριάζω που είσαι ωραίος
Νευριάζω που είσαι έξυπνος
Νευριάζω που είσαι καλλιεργημένος (σαν μποστάνι τυφλού ιάπωνα σαδομαζοχιστή)
Νευριάζω που υποψιάζομαι οτι είσαι πιο χαοτικός απο μένα
Νευριάζω που δεν ντρέπεσαι για τις διαστροφές σου
Νευριάζω που γράφω κάτι για σένα
Νευριάζω που με βάζεις σε μια τραμπάλα εγγεφαλικής/σαρκικής διέγερσης
Νευριάζω που δεν εστειλες ένα μύνημα όταν το περιμένα περισσότερο
Νευριάζω που που ακόμα γράφω για σένα
Νευριάζω που με έκανες να θέλω να γράψω
Νευριάζω που σου είπα οτι σε λατρεύω
Νευριάζω που που το είπες και 'συ

.................'Αντε μου και στο διαολο.

Marquiss of The Di' Palevaux

Οχι δεν την παλεύω... εχω γινει ο μαρκήσιος του πλουμιστού λειβαδιου του Δεν τη Παλεύω. Από πολύωρα (άσκοπα) ταξίδια, σε ολονυχτίες μπρος από μια οθόνη μιλόντας, επικοινωνόντας, παραπέοντας μεταξύ ύπνου και ξύπνιου.. Ταλιπωρώ τον εαυτό μου.. τις περισσότερες φορές άσκοπα.. έχω βρεί 1000 και 1 τρόπους να καταστρέφω εγγεφαλικά και μη κύτταρα χωρίς κανενα λόγο. Πάλι αυτό κάνω.. μόνο που τώρα, κάποιος είχε τη φαινή ιδέα οτι θα έπρεπε να καταγραφω και τις σκέψεις μου. Σαν πρώτο "ποστ" .. και δεδομένου του δύσκολου της ώρας, στερείται φαντασίας. Το καημένο μόνο παράπονα εχει. Σαν ενα μικρό τριαντάφυλλο ξεχασμένο σε ένα γραφείο... Που δεν του δώσανε τη σημασία που ήλπιζε να λάβει.
Ένα πιάνο τρυγάει τα αυτιά μου.. δεν την παλεύω να είναι ξημερώματα και να προσπαθώ να το παίξω διανοούμενος..