Μετά από πολλές ώρες ύπνου ξυπνάω σε ένα καταθλιπτικά ηλιόλουστο πρωινό. Αυτό το έτος έχει την μορφή σκατοστοιβάδας. Όλοι είναι σε χάλια κατάσταση, οι σχέσεις είναι ροδοστολισμένες χρησιμοποιημένες καπότες που έχουν αργήσει και .. oooops ! πρέπει να φύγουν! Τραγουδάνε νησιώτικα με την φωνή του Lenny Kravitz και η παραφωνία τους με κάνει και λυπάμαι. Για μένα, για σένα, για τις τρελές, για τους δαίμονες... του Καρβέλα .. Αν υπάρχουν άγγελοι έχουν πάρει τόσες νυμφεταμίνες που έχουν γίνει ονειροβώροι σαδιστές. Δοξάζω όποιον με εύτιαξε και με έκανε ευέλπιδα αδερφή και δεν θα σταματήσω ποτέ να πιστεύω οτι όλα θα πάνε καλά. Οτι υπάρχει ανταμοιβή για την υπομονή, οτι μια μέρα θα νιώσω οτι δεν θα χρειάζετε να σφίγγω τα δόντια και να κρατάω την ανάσα μου άλλο, ή οτι θα βρω μια αγκαλιά μετά το σεξ.
Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2008
Sms 1
Ξύπνησα στο πιο γκρι πρωινό.. βρέχει, λυκόφωτο, κρυο. Ξύπνησα με νεύρα, άναψα τζάκι, όχι λάμπες. Έκατσα στη βροχή, πέταξα τις στάχτες του χτες.
Δεν είναι η καθημερινότητα μου ποιητική, είναι που δεν σταματάει να μου αρέσει αυτός ο γκρί κόσμος. Μου λένε να ωριμάσω, να σκληρύνω, να μην μου αρέσει τόσο το γκρι;
Να μην το εκφράζω; Αρνούμαι! Απο το τίποτα προτιμώ τον πόνο του γκρι, από την απάθεια προτιμάω τον ρομαντισμό. Δεν χρειάζομαι άμυνες, τοίχη και σιδηρά προσωπεία. Είμα καλός στο να ανακάμπτω, να προχωράω και να γιατρεύομαι. Όποιος θέλει να γίνει ένα μοναχικό ατσάλινο φρούριο με 1000 φαντάσματα, σκελετούς και δαίμονες είναι επιλογή του. Προτιμώ να είμαο ο σάκος απο σάρκα και κόκκαλα που ο,τι και να μου κάνουν ξανασηκώνομαι γρήγορα... Τουλάχιστον εχω πόδια.
